Sa gitna ng mga laban sa buhay, madalas tayong umaasa sa sarili nating lakas, kakayahan, at diskarte. Nagtitiwala tayo sa ating talino, sa ating mga mapagkukunan, at sa ating mga kakayahan upang madaig ang mga hamon at laban na ating hinanarap. Gayunpaman, ang Awit 44 ay nagpapaalala sa atin ng isang malalim na katotohanan: ang ating tagumpay ay hindi nagmumula sa ating sariling pagsisikap, ngunit mula sa makapangyarihang kamay ng Diyos.

Ang verse 5 ay isang pagpapaalala na ang anumang tagumpay na ating makamit ay dahil sa interbensyon at biyaya ng Diyos. Ang ating lakas, pisikal man o mental, ay hindi sapat kung wala ang banal na kapangyarihan na nagmumula sa paghahanay ng ating sarili sa kalooban ng Diyos. Bagama't ang mga sandata na  gawa ng tao ay magagamit sa pisikal na laban, ang tunay na tagumpay ay lumalampas sa materyal patungo sa espirituwal. Ito ay isang tagumpay na nakukuha hindi sa pamamagitan ng lakas ng mga sandata ng tao, ngunit sa pamamagitan ng kapangyarihan ng presensya at pabor ng Diyos. Siya ang lumalaban para sa atin at tayo’y nakasisiguro ang ating tagumpay. Sa huli ang pagmamalaki natin ay wala sa sarili nating mga nagawa, kundi sa kabutihan at kapangyarihan ng ating Diyos. Siya lamang ang karapat-dapat sa ating papuri at pagsamba, at isang malaking pribilehiyo na ating maipahayag ang Kanyang kadakilaan sa mundo.

Ngayon, dapat maging malinaw sa atin na tayo ay naglinlingkod sa makapangyarihang Diyos na kaya tayong iligtas at pagtagumpayin sa lahat ng ating laban. Nawa'y magtiwala tayo sa Kanyang walang hanggang pag-ibig at umasa sa Kanyang lakas sa bawat pagkakataon. Nawa’y ang lahat ng tagumpay natin sa ating buhay ay maging patotoo sa lahat ng tao sa ating paligid.

1. Ano ang pinakamalaking pagsubok na iyong hinarap?

2. Paano gumalaw at napakita ng Diyos ang Kanyang kapangyarihan sa kabila ng iyong napakalaking problema?

3. Sa iyong tagumpay naibahagi mo ba sa ibang tao kung paano kumilos ang Diyos?