Anuman ang pagsuway at pagtalikod ng tao sa Diyos, gumagawa pa rin ng paraan ang Diyos para ang tao ay ingatan. 

Nagpatuloy ang mga kwento ng pagliligtas ng Diyos sa bayan ng Israel matapos na si Josue’y pumanaw na. Lubos pa rin ang pag-iingat ng Diyos sa mga Israelita. At sa gitna ng paulit-ulit na pagsuway at pagsamba sa diyos-diyosan, ang Diyos ay nakamatyag pa rin sa di kalayuan. Nagpadala Siya ng mga tao na tutupad ng Kanyang kaloobang pag-iingatan ang bayan ng Israel. Hindi man ito lubos na kinikilala ang pag-iingat na ito ng Diyos para sa mga Israelita, ginagawa pa rin ito ng Diyos ganunpaman.

Sa panahon natin ngayon, ginagawa pa rin ng Diyos na ingatan at pagpalain ang mga tao. Tawag ng marami diyan ay ‘common grace’. Mabait ang Diyos sa lahat ng tao. Hindi man ito pansin ng marami, tapat pa rin ang Diyos. Sa gitna ng lahat ng pagsuway at kaabalahan nating mga tao, ang Diyos ay ginagawa pa rin ang Kanyang bahagi upang ingatan niya tayo. Nagpapadala pa rin ang Diyos ng mga tao o pagkakataon para pakitaan Niya tayo ng kabutihan at pag-iingat.

Ngayong araw, mabigyan natin ng pansin ang matiyaga at nagpapatuloy na kabutihan ng Diyos sa atin. Abala man tayo sa maraming bagay, ay huwag natin kaligtaan na pasalamatan ang Diyos. Sambahin natin Siya ng may nararapat na paggalang. Gawin nating espesyal ang bawat oras na ginugugol natin sa Kanya. Makita natin ang mga bagay-bagay sa ating buhay ayon sa pananaw ng Diyos. Kung manyari ito, ang Diyos ay hindi lamang bahagi ng relihiyon. Bagkus, ang Diyos ay nagiging sentro ng ating pkikipag-relasyon sa Kanya. 

1. Ano ang ibig sabihin ng pagliligtas ng Diyos?

2. Bakit tinutupad pa rin ng Diyos ang Kanyang pag–iingat at pagpapala sa kahit na masuwayin ang tao?

3. Ano kaibahan ng pagiging relihiyoso lamang sa pagkakaroon ng lumalagong relasyon sa Diyos?