Ang mabubuti mong ginagawa ay siguradong may nakakapansin – at maging sila ay nagkakaroon ng pag-asa.

Ang kwento ni Ruth ay classic at nakakapagbigay sigla sa nakakapagbasa nito. Bakit? Kasi ang kwento ni Ruth ay naghahayag ng kalalagayan na kung saan lahat ng dahilan para mag-give up ay nariyan na. Kumbaga nasa ‘desperate human situation’ na talaga. Si Ruth ay nabuhay sa panahon na tag-gutom at ang mga asawa nila ay nangamatay dahil sa giyera. Ngunit di ito nakapigil kay Ruth para magpatuloy sa buhay at sa paggawa ng mabuti … kahit sa pabahon na madaling mawalan ng pag-asa.

Tayo din naman ngayon ay may kanya-kanyang kalalagayan na pwde panggalingan ng kawalan ng pag-asa. Sa panahong marami ang problema, nakaka-dismaya ang mga pangyayari at may kawalan ng pag-asa, pwede tayong magdahilan na huwag gumawa ng mabuti o huwag ng magpatuloy sa buhay. O di naman kaya ay mabuhay ng may paninisi sa iba. O, napakasarap isipin na may mga tao na kahit nasa mahirap na panahon ay gumagawa pa rin ng mabuti at nakakapagbigay pa rin pag-asa sa iba!

Tayo’y magbigay pag-asa sa pamamagitan ng walang sawang paggawa ng mabuti sa kapwa. Don’t give up sa dami ng problema. Humanap tayo ng tao o sitwasyon na panggagalingan ng ating pag-asa. Gayahin natin sila sa kanilang mabubuting ginagawa. Ma-inspire tayo ng kanilang buhay. In return, sa pagkakaroon natin ng pag-asa at sa ating walang sawang paggawa ng mabuti, tayo din naman ay makakapag-bigay pag-asa sa iba.

1. Bakit nawawalan ng pag-asa ang ibang tao (o di kaya’y kibit balikat na lang)?

2. Papaano tayo makakapagbigay pag-asa sa ibang tao?

3. Anong kinalaman ng paggawa ng mabuti sa pagkakaroon ng pag-asa sa buhay?